doyoutravel
New member
Dylan Andrews'un her sabah duyduğu ilk seslerden biri vaftiz annesine aittir.
Sabah 7:45'te, hiçbir oyunun ya da tamamlanması gereken büyük ödevlerin olmadığı ender boş hafta sonları dışında, aynı mesajı iletmek için UCLA oyun kurucusunu arayacak.
Günü bir amaç doğrultusunda geçirmenin zamanı geldi. Amaç şimdi başlıyor.
Bunlar, Andrews'un bir zamanlar hiçbir kelimenin veya ifadenin özetleyemeyeceği “Pops”tan duyduğu kelimelerin aynısı.
O bir baba figürüydü. Rol model. Akıl hocası. Sırdaş. En iyi arkadaş.
Andrews, “Bu benim her şeyim gibiydi dostum” dedi.
Pops, Andrews'u gençlik basketbol antrenmanlarından üç saat önce spor salonuna götürdü ve ona zamanında gelmesi durumunda geç kalacağı anlamına geldiğini söyledi. Pops onu sahibi olduğu apartmanlara götürdü ve ona kıyasla ne kadar iyi durumda olduğunu gösterdi. Teknik olarak torunu olan genç, duvarları süsleyen her Bruins efsanesine sızıp sızlanarak UCLA'ya resmi ziyaretinde bulunduğunda bile Pops oradaydı.
Andrews gülerek “O benden daha heyecanlıydı, ben de heyecanlandım. şöyle görünüyordu O Resmi ziyaretteydi.”
Pops onu hiçbir zaman kolej maçında, hatta antrenmanda oynarken görmedi. Prostat kanseri kaçınılmaz sona yaklaşırken Jimmy Andrews, son aylarında Dylan'la olabildiğince çok zaman geçirdi. Erkek olmanın ne anlama geldiğini ve ne olursa olsun hayata devam etmenin gerekliliğini anlattılar.
Şimdi bile, yükselişte olan bir sezon boyunca her maç gününde hâlâ konuşuyorlar. Dylan, milli marş sırasında dua ederken Pops'la konuşuyor.
Dylan, “O adamı seviyorum ve onu çok özlüyorum” dedi.
Jimmy Andrews (sağda), bir basketbol maçında vaftiz kızı Breeze McDonald'ın (solda) yanında oturuyor. Her ikisi de Dylan Andrews'un kişisel ve basketbolcu olarak gelişiminde büyük rol oynadı.
(Breeze McDonald'ın izniyle)
Andrews büyürken annesinin her zaman babasının bir şey yaptığından bahsettiğini duyardı. Çocuğun etrafında kendi babası olmadığı için dedesine aynı ismi benimsedi ve adı Pops'a dönüşene kadar ona “Baba” adını verdi.
Pops, Gardena mahallesinden başka bir çocuğa hayrandı ve ailesinin üniversiteden mezun olan ilk üyesi olma kararlılığından dolayı Breeze McDonald'a hayranlık duyuyordu. Andrews için benzer bir görevde bulunmadan önce onun vaftiz babası oldu, onun bir programa uymasını sağladı ve Los Angeles'taki Windward Lisesi'nde yolunda ilerlemesini sağladı.
Yetişmekte olan basketbol yıldızı, her biri kendi konfor markasını sunan üç ev arasında dönüşümlü olarak çalışıyordu. Annesi rehberlik sağladı, büyükanne ve büyükbabası yetiştirdi ve vaftiz annesi uzun süredir eğitimci olarak işinin getirdiği organizasyonel becerileri sağladı.
McDonald, “Ah, dostum, zor bir programdı, hepimiz yorgunduk” dedi, “ama hepimizin bir hedefi vardı – biliyorsunuz, o Gardena'lı ve Batı Los Angeles'taki okula gidiyor, o da oydu. Onun için en iyi hamle, ortamda bir değişiklik ve onu UCLA yoluna sokacak en iyi hamle.”
Andrews ailesi, soldan sağa, Breeze McDonald, Jimmy Andrews, büyükanne Cynthia Andrews, Dylan Andrews ve anne Kim Andrews.
(Breeze McDonald'ın izniyle)
Pops, Andrews'un babasının boşluğunu doldururken, McDonald onun ilk basketbol koçu oldu. Aşil sakatlığı nedeniyle kısa profesyonel kariyeri sona ermeden önce bu sporu Long Beach State ve Cal State San Bernardino'da oynamıştı.
McDonald, küçük hız iblisini geliştirdi ve onun, zar zor şut atabilen veya top sürebilen 7 yaşındaki bir çocuktan, Compton Magic kulüp takımında onun rehberliğinde büyük bir üniversite adayına dönüşmesine yardımcı oldu. Yol boyunca onun esnemesini, hareket kabiliyetini ve iyileşmesini yakından takip etti, hatta potansiyelini en üst düzeye çıkarmak için onu kriyoterapiye kaydettirdi.
Tüm bu fazladan çalışmanın büyük getirisi oldu. Lise kariyeri sona ermeden önce Andrews, onu tek kişilik bir basın molası haline getiren parçacık hızlandırıcı hızıyla tanınıyordu.
Dylan'ın lisedeki son yılı için Chandler, Ariz.'deki AZ Compass'a transfer olmadan önce üç sezon Windward'ta antrenörlük yapan Colin Pfaff, “Genellikle topu bir çocuğun ellerine verdiğinizde, bu onları biraz yavaşlatır” dedi. . “Her ne sebeple olursa olsun, daha hızlı oluyor. Çocuk basketbol topuyla şişenin içinde şimşek çakıyordu.”
Savunmadaki ve hücumdaki açık pozisyonlardaki acımasızlığı, ona hiçbir durumda asla pes etmemeyi öğreten Pops'tan geldi.
“Zorlaştığında ona 'Bırakmak istiyor musun?' diye sordum. ” McDonald şöyle dedi: “ve 'Bırakmak mı?' derdi. Neredeyse geldik. Ben vazgeçmiyorum.' ”
31 Ağustos 2022'de darülaceze bakımında öldüğü gün Pops, aileden gelen son kişi olan Andrews eve gelene kadar dayandı. İkisi yalnız kalabilsin diye herkes odadan çıktı. Andrews elini tutarken Pops son bir mesaj iletti.
“Devam etmelisin” dedi ona. “Zor zamanlar olacak ama sonsuza dek fırtına sürmeyecek.”
Aile reisinin son nefesini verdiğini hisseden Andrews, herkesi tekrar odaya çağırdı.
Pops gitmişti.
Ona bu kadar neşe veren yer artık bir sığınak gibi gelmiyordu.
Andrews kafasını boşaltmayı umarak spor salonuna geri döndü ama onu kontrol edilemeyen bir ıstırapla yüzerken buldu. UCLA takım arkadaşları David Singleton ve Tyger Campbell de sözleri ve varlıklarıyla rahatlık sağlayanlar arasındaydı.
Ancak birisi kendisine bu kadar yakın birini kaybettiğinde aslında insanın söyleyebileceği veya yapabileceği çok fazla şey yoktur.
UCLA gardiyanı Dylan Andrews, Perşembe günü Oregon Eyaleti karşısında alınan galibiyet öncesinde oyuncu tanıtımları sırasında yedek kulübesinde oturuyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
McDonald şöyle dedi: “İnsanlar seni bu konuda zorlamaya çalışıyorlar, sanki yola çıkman gerekiyormuş gibi, sanki bu senin hayatınmış gibi” dedi McDonald, “ama sen hayatının büyük bir kısmını kaybettin, o yüzden bu onun bir dakikasını aldı, evet . Bunu onu tanıdığım için gördüm, sahada gördüm, odak noktasında gördüm, farklı tuhaf yerlerde ortaya çıkıyordu ve etrafındaki herkese onun büyük birini kaybettiğini hatırlatmak zorunda kaldım.”
Andrews, birinci sınıfta Campbell'in yedeği olarak idareli bir şekilde oynadı ve oyun kurucu kadar veya daha fazla şutör guard'a da zaman ayırdı. UCLA antrenörü Mick Cronin'den anında övgü aldı; kendisi onu şu ana kadar çalıştırdığı top elinde olan en hızlı oyuncu olarak nitelendirdi ve Arizona State'e karşı deplasmanda kazandığı zafer sırasında top çalma ve smaç vuruşuyla bu hızı gösterdi.
Pops asla aklından çıkmadı. Bruins, Northwestern'i geçerek NCAA turnuvasının Sweet 16'sına yükseldikten sonra Andrews, #RIHPOPS — Rest In Heaven Pops hashtag'inin yanında oyunda atlarken çekilmiş bir fotoğrafını yayınladı.
UCLA gardiyanı Dylan Andrews, Perşembe günü Oregon State'e karşı oynanacak maç öncesinde Pauley Pavilion'da sahaya koşuyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Tam Pop'ların kaybının üstesinden gelmeye başladığında yeni bir dizi zorluk ortaya çıktı.
Andrews birdenbire son derece genç takım arkadaşlarından oluşan bir kadronun parçası olarak Bruins'i ana oyun kurucu olarak yönetmekle görevlendirildi. Bu sadece ikinci sınıf öğrencisi için değil, aynı zamanda özgüvenini korurken başarılı olması için onu en iyi noktalara yerleştirmesi gereken koç için de zorlu bir işti.
Cronin sezon öncesinde “O sadece vicdanlı bir çocuk, başarılı olmak istiyor, beni memnun etmek istiyor” dedi, “ama Tyger'dan beklediğim beklentilerin aynısını ondan bekleyemem. O daha genç ve farklı güçleri var, bu yüzden onun güçlü yönleriyle oynadığımdan emin olmalıyım ve o da güçlü yönleriyle bunu başarmalı. Tyger olmaya çalışamaz.”
İki ay boyunca, bir UCLA kaybı diğerini takip ederken, hayranlar mesaj panolarında bu güçlü yönlerin tecrit savunması dışında neler olduğunu açıkça merak ettiler. Cronin takımı bu adama devrederken ne düşünüyordu? Gerçekten oyun kurucu muydu?
Andrews, diğer şeylerin yanı sıra, amaçlı paslarla ve ardı ardına kaçırılan şutlarla hücumu başlatmakta zorlandı. Tereddütlü görünüyordu, kapalıydı. Kalıcı kramplar onu, Bruins'in kaybettiği birkaç maçın son dakikalarında da oturmaya zorladı.
Ancak ilham yalnızca bir bakış uzaktaydı. Her iç saha maçında UCLA yedek kulübesinin karşısında ikinci sırada McDonald ve Dylan'ın annesi Kimberly Andrews oturuyordu. Kimberly'nin moral verici konuşmaları her zaman yankı uyandırdı çünkü oğlu bunaldığında veya hayal kırıklığına uğradığında ne söyleyeceğini tam olarak biliyordu.
Dylan ayrıca her maçtan önce büyükannesi Cynthia'yı aradı, böylece ona çoktan işe koyulduğunu hatırlatabilirdi; şimdi sadece oraya gitmesi ve karşılığını almak için her şeyi bir araya getirmesi gerekiyordu.
UCLA guard Dylan Andrews, Kasım ayında Saint Francis'e karşı oynanan maçta topu kontrol ediyor.
(Robert Gauthier / Haberler)
Pops da bir rol oynadı; “sürekli sadık kalma” mantrası Dylan'ı her zorlu süreçte cesaretlendirdi. Bunlar, Bruins'in (toplamda 11-11, 6-5 Pac-12) son altı maçından beşini kazandığı sezon sonu muhteşem geri dönüşünün bir parçası olarak yaptığı her pas ve attığı her şutla geriliyor gibi görünüyor. konferans başlığı için yeniden çekişmeye girdi.
Andrews son üç maçta (tüm UCLA galibiyetleri) 19.7 sayı ve 4.7 asist ortalamalarıyla takım lideri olurken, maç başına sadece 1.3 top kaybıyla %51.2 şut atıyor ve 12 üçlükten sekizini (%66.7) atıyor. Ayrıca konferansın en skorer oyuncularından bazılarını da eledi; USC'den Boogie Ellis'i sekiz sayıya, Arizona'dan Caleb Love'ı 16'ya beş şutuna ve Oregon'dan Jackson Shelstad'ı 10 sayıya taşıdı.
Andrews, kramp tedavisi planını da içeren bir dönüşüm hakkında şunları söyledi: “Sahada daha özgüvenli olmak, oyunun düzene girmesine izin vermek.” “Takım arkadaşlarım bana güveniyor, antrenörlerim bana güveniyor. Oynama tarzımda özgüvenin büyük bir rol oynadığını düşünüyorum.”
McDonald, Cronin'in Andrews'u ittiği ve dürttüğü için teşekkür etti ve neden belirli top kayıpları yaptığını veya fırsat ortaya çıktığında yön değiştirmeyi başaramadığını sordu, tüm bunları kendi gelişimi göz önünde bulundurarak yaptı. Pazartesi günü Andrews, ilk kez haftanın Pac-12 oyuncusu seçildi.
Kazansanız da kaybetseniz de, Andrews gecenin geç saatlerine kadar takımın antrenman sahasında şut atarak, pick-and-roll ve yakala-şut gibi oyun durumlarını taklit ederek geçiriyor. Pops'un dediği gibi, ne olursa olsun önünde bir ömür boyu fırsat varken zorlamaya devam etmesi gerekiyor.
Andrews, “Yaptığım her şey onun için” dedi.
Sabah 7:45'te, hiçbir oyunun ya da tamamlanması gereken büyük ödevlerin olmadığı ender boş hafta sonları dışında, aynı mesajı iletmek için UCLA oyun kurucusunu arayacak.
Günü bir amaç doğrultusunda geçirmenin zamanı geldi. Amaç şimdi başlıyor.
Bunlar, Andrews'un bir zamanlar hiçbir kelimenin veya ifadenin özetleyemeyeceği “Pops”tan duyduğu kelimelerin aynısı.
O bir baba figürüydü. Rol model. Akıl hocası. Sırdaş. En iyi arkadaş.
Andrews, “Bu benim her şeyim gibiydi dostum” dedi.
Pops, Andrews'u gençlik basketbol antrenmanlarından üç saat önce spor salonuna götürdü ve ona zamanında gelmesi durumunda geç kalacağı anlamına geldiğini söyledi. Pops onu sahibi olduğu apartmanlara götürdü ve ona kıyasla ne kadar iyi durumda olduğunu gösterdi. Teknik olarak torunu olan genç, duvarları süsleyen her Bruins efsanesine sızıp sızlanarak UCLA'ya resmi ziyaretinde bulunduğunda bile Pops oradaydı.
Andrews gülerek “O benden daha heyecanlıydı, ben de heyecanlandım. şöyle görünüyordu O Resmi ziyaretteydi.”
Pops onu hiçbir zaman kolej maçında, hatta antrenmanda oynarken görmedi. Prostat kanseri kaçınılmaz sona yaklaşırken Jimmy Andrews, son aylarında Dylan'la olabildiğince çok zaman geçirdi. Erkek olmanın ne anlama geldiğini ve ne olursa olsun hayata devam etmenin gerekliliğini anlattılar.
Şimdi bile, yükselişte olan bir sezon boyunca her maç gününde hâlâ konuşuyorlar. Dylan, milli marş sırasında dua ederken Pops'la konuşuyor.
Dylan, “O adamı seviyorum ve onu çok özlüyorum” dedi.
Jimmy Andrews (sağda), bir basketbol maçında vaftiz kızı Breeze McDonald'ın (solda) yanında oturuyor. Her ikisi de Dylan Andrews'un kişisel ve basketbolcu olarak gelişiminde büyük rol oynadı.
(Breeze McDonald'ın izniyle)
Andrews büyürken annesinin her zaman babasının bir şey yaptığından bahsettiğini duyardı. Çocuğun etrafında kendi babası olmadığı için dedesine aynı ismi benimsedi ve adı Pops'a dönüşene kadar ona “Baba” adını verdi.
Pops, Gardena mahallesinden başka bir çocuğa hayrandı ve ailesinin üniversiteden mezun olan ilk üyesi olma kararlılığından dolayı Breeze McDonald'a hayranlık duyuyordu. Andrews için benzer bir görevde bulunmadan önce onun vaftiz babası oldu, onun bir programa uymasını sağladı ve Los Angeles'taki Windward Lisesi'nde yolunda ilerlemesini sağladı.
Yetişmekte olan basketbol yıldızı, her biri kendi konfor markasını sunan üç ev arasında dönüşümlü olarak çalışıyordu. Annesi rehberlik sağladı, büyükanne ve büyükbabası yetiştirdi ve vaftiz annesi uzun süredir eğitimci olarak işinin getirdiği organizasyonel becerileri sağladı.
McDonald, “Ah, dostum, zor bir programdı, hepimiz yorgunduk” dedi, “ama hepimizin bir hedefi vardı – biliyorsunuz, o Gardena'lı ve Batı Los Angeles'taki okula gidiyor, o da oydu. Onun için en iyi hamle, ortamda bir değişiklik ve onu UCLA yoluna sokacak en iyi hamle.”
Andrews ailesi, soldan sağa, Breeze McDonald, Jimmy Andrews, büyükanne Cynthia Andrews, Dylan Andrews ve anne Kim Andrews.
(Breeze McDonald'ın izniyle)
Pops, Andrews'un babasının boşluğunu doldururken, McDonald onun ilk basketbol koçu oldu. Aşil sakatlığı nedeniyle kısa profesyonel kariyeri sona ermeden önce bu sporu Long Beach State ve Cal State San Bernardino'da oynamıştı.
McDonald, küçük hız iblisini geliştirdi ve onun, zar zor şut atabilen veya top sürebilen 7 yaşındaki bir çocuktan, Compton Magic kulüp takımında onun rehberliğinde büyük bir üniversite adayına dönüşmesine yardımcı oldu. Yol boyunca onun esnemesini, hareket kabiliyetini ve iyileşmesini yakından takip etti, hatta potansiyelini en üst düzeye çıkarmak için onu kriyoterapiye kaydettirdi.
Tüm bu fazladan çalışmanın büyük getirisi oldu. Lise kariyeri sona ermeden önce Andrews, onu tek kişilik bir basın molası haline getiren parçacık hızlandırıcı hızıyla tanınıyordu.
Dylan'ın lisedeki son yılı için Chandler, Ariz.'deki AZ Compass'a transfer olmadan önce üç sezon Windward'ta antrenörlük yapan Colin Pfaff, “Genellikle topu bir çocuğun ellerine verdiğinizde, bu onları biraz yavaşlatır” dedi. . “Her ne sebeple olursa olsun, daha hızlı oluyor. Çocuk basketbol topuyla şişenin içinde şimşek çakıyordu.”
— Jimmy Andrews'un torunu Dylan'a son mesajı
Savunmadaki ve hücumdaki açık pozisyonlardaki acımasızlığı, ona hiçbir durumda asla pes etmemeyi öğreten Pops'tan geldi.
“Zorlaştığında ona 'Bırakmak istiyor musun?' diye sordum. ” McDonald şöyle dedi: “ve 'Bırakmak mı?' derdi. Neredeyse geldik. Ben vazgeçmiyorum.' ”
31 Ağustos 2022'de darülaceze bakımında öldüğü gün Pops, aileden gelen son kişi olan Andrews eve gelene kadar dayandı. İkisi yalnız kalabilsin diye herkes odadan çıktı. Andrews elini tutarken Pops son bir mesaj iletti.
“Devam etmelisin” dedi ona. “Zor zamanlar olacak ama sonsuza dek fırtına sürmeyecek.”
Aile reisinin son nefesini verdiğini hisseden Andrews, herkesi tekrar odaya çağırdı.
Pops gitmişti.
Ona bu kadar neşe veren yer artık bir sığınak gibi gelmiyordu.
Andrews kafasını boşaltmayı umarak spor salonuna geri döndü ama onu kontrol edilemeyen bir ıstırapla yüzerken buldu. UCLA takım arkadaşları David Singleton ve Tyger Campbell de sözleri ve varlıklarıyla rahatlık sağlayanlar arasındaydı.
Ancak birisi kendisine bu kadar yakın birini kaybettiğinde aslında insanın söyleyebileceği veya yapabileceği çok fazla şey yoktur.
UCLA gardiyanı Dylan Andrews, Perşembe günü Oregon Eyaleti karşısında alınan galibiyet öncesinde oyuncu tanıtımları sırasında yedek kulübesinde oturuyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
McDonald şöyle dedi: “İnsanlar seni bu konuda zorlamaya çalışıyorlar, sanki yola çıkman gerekiyormuş gibi, sanki bu senin hayatınmış gibi” dedi McDonald, “ama sen hayatının büyük bir kısmını kaybettin, o yüzden bu onun bir dakikasını aldı, evet . Bunu onu tanıdığım için gördüm, sahada gördüm, odak noktasında gördüm, farklı tuhaf yerlerde ortaya çıkıyordu ve etrafındaki herkese onun büyük birini kaybettiğini hatırlatmak zorunda kaldım.”
Andrews, birinci sınıfta Campbell'in yedeği olarak idareli bir şekilde oynadı ve oyun kurucu kadar veya daha fazla şutör guard'a da zaman ayırdı. UCLA antrenörü Mick Cronin'den anında övgü aldı; kendisi onu şu ana kadar çalıştırdığı top elinde olan en hızlı oyuncu olarak nitelendirdi ve Arizona State'e karşı deplasmanda kazandığı zafer sırasında top çalma ve smaç vuruşuyla bu hızı gösterdi.
Pops asla aklından çıkmadı. Bruins, Northwestern'i geçerek NCAA turnuvasının Sweet 16'sına yükseldikten sonra Andrews, #RIHPOPS — Rest In Heaven Pops hashtag'inin yanında oyunda atlarken çekilmiş bir fotoğrafını yayınladı.
UCLA gardiyanı Dylan Andrews, Perşembe günü Oregon State'e karşı oynanacak maç öncesinde Pauley Pavilion'da sahaya koşuyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Tam Pop'ların kaybının üstesinden gelmeye başladığında yeni bir dizi zorluk ortaya çıktı.
Andrews birdenbire son derece genç takım arkadaşlarından oluşan bir kadronun parçası olarak Bruins'i ana oyun kurucu olarak yönetmekle görevlendirildi. Bu sadece ikinci sınıf öğrencisi için değil, aynı zamanda özgüvenini korurken başarılı olması için onu en iyi noktalara yerleştirmesi gereken koç için de zorlu bir işti.
Cronin sezon öncesinde “O sadece vicdanlı bir çocuk, başarılı olmak istiyor, beni memnun etmek istiyor” dedi, “ama Tyger'dan beklediğim beklentilerin aynısını ondan bekleyemem. O daha genç ve farklı güçleri var, bu yüzden onun güçlü yönleriyle oynadığımdan emin olmalıyım ve o da güçlü yönleriyle bunu başarmalı. Tyger olmaya çalışamaz.”
İki ay boyunca, bir UCLA kaybı diğerini takip ederken, hayranlar mesaj panolarında bu güçlü yönlerin tecrit savunması dışında neler olduğunu açıkça merak ettiler. Cronin takımı bu adama devrederken ne düşünüyordu? Gerçekten oyun kurucu muydu?
Andrews, diğer şeylerin yanı sıra, amaçlı paslarla ve ardı ardına kaçırılan şutlarla hücumu başlatmakta zorlandı. Tereddütlü görünüyordu, kapalıydı. Kalıcı kramplar onu, Bruins'in kaybettiği birkaç maçın son dakikalarında da oturmaya zorladı.
Ancak ilham yalnızca bir bakış uzaktaydı. Her iç saha maçında UCLA yedek kulübesinin karşısında ikinci sırada McDonald ve Dylan'ın annesi Kimberly Andrews oturuyordu. Kimberly'nin moral verici konuşmaları her zaman yankı uyandırdı çünkü oğlu bunaldığında veya hayal kırıklığına uğradığında ne söyleyeceğini tam olarak biliyordu.
Dylan ayrıca her maçtan önce büyükannesi Cynthia'yı aradı, böylece ona çoktan işe koyulduğunu hatırlatabilirdi; şimdi sadece oraya gitmesi ve karşılığını almak için her şeyi bir araya getirmesi gerekiyordu.
UCLA guard Dylan Andrews, Kasım ayında Saint Francis'e karşı oynanan maçta topu kontrol ediyor.
(Robert Gauthier / Haberler)
Pops da bir rol oynadı; “sürekli sadık kalma” mantrası Dylan'ı her zorlu süreçte cesaretlendirdi. Bunlar, Bruins'in (toplamda 11-11, 6-5 Pac-12) son altı maçından beşini kazandığı sezon sonu muhteşem geri dönüşünün bir parçası olarak yaptığı her pas ve attığı her şutla geriliyor gibi görünüyor. konferans başlığı için yeniden çekişmeye girdi.
Andrews son üç maçta (tüm UCLA galibiyetleri) 19.7 sayı ve 4.7 asist ortalamalarıyla takım lideri olurken, maç başına sadece 1.3 top kaybıyla %51.2 şut atıyor ve 12 üçlükten sekizini (%66.7) atıyor. Ayrıca konferansın en skorer oyuncularından bazılarını da eledi; USC'den Boogie Ellis'i sekiz sayıya, Arizona'dan Caleb Love'ı 16'ya beş şutuna ve Oregon'dan Jackson Shelstad'ı 10 sayıya taşıdı.
Andrews, kramp tedavisi planını da içeren bir dönüşüm hakkında şunları söyledi: “Sahada daha özgüvenli olmak, oyunun düzene girmesine izin vermek.” “Takım arkadaşlarım bana güveniyor, antrenörlerim bana güveniyor. Oynama tarzımda özgüvenin büyük bir rol oynadığını düşünüyorum.”
McDonald, Cronin'in Andrews'u ittiği ve dürttüğü için teşekkür etti ve neden belirli top kayıpları yaptığını veya fırsat ortaya çıktığında yön değiştirmeyi başaramadığını sordu, tüm bunları kendi gelişimi göz önünde bulundurarak yaptı. Pazartesi günü Andrews, ilk kez haftanın Pac-12 oyuncusu seçildi.
Kazansanız da kaybetseniz de, Andrews gecenin geç saatlerine kadar takımın antrenman sahasında şut atarak, pick-and-roll ve yakala-şut gibi oyun durumlarını taklit ederek geçiriyor. Pops'un dediği gibi, ne olursa olsun önünde bir ömür boyu fırsat varken zorlamaya devam etmesi gerekiyor.
Andrews, “Yaptığım her şey onun için” dedi.